Þegar ég var á barnsaldri var sjónvarp vart til á heimilum fólks. Tölvur voru svo í besta falli skilgreindar í mjög furðulegum vísindaskáldsögum. Fyrir utan boltaleiki, sleðaskak, hornsílaveiði og dúfnarækt voru leikir því oft á tíðum “raunveruleika-leikir”. Lítið samfélag þar sem  finna mátti kaupmann, lækni, bónda, bílstjóra, gröfustjóra og heimavinnandi húsmóður. Þegar Víetnamstríðið komst svo … Halda áfram að lesa Þrír frændur í leik